4- ربيون ده هزار نفر است (از زجاج). و همين قول مروى از حضرت باقر است.

5- ربيون يعنى تابعان و ربانيون يعنى واليان (از ابن زيد).

و اگر ضمير در كلمه «قتل» را به نبى نسبت دهيم معنى چنين ميشود:

چه بسيار انبيايى كه كشته شدند در حالى كه جماعتى بسيار با او بودند و پس از او در راه دين او جنگيدند.

(فَما وَهَنُوا): يعنى سست نشدند.

اگر ضمير قتل را نسبت به ربيون دهيم مراد اينست كه چه بسيار انبيايى كه ربيون با آنها كشته شدند و ما بقى از آنها كه زنده ماندند، پس از مقتول شدن آنها سست نشدند- حسن همين قول را قبول كرده زيرا معتقد است كه هيچ پيغمبرى تا كنون در ميدان جنگ كشته نشده و قتاده و ربيع و ابن اسحاق قول اول را پذيرفته‌اند و باين معنى نبى مقتول است‌(فَما وَهَنُوا) سست نشدن مال پيروان آنهاست و خداوند بيان ميفرمايد كه اگر پيغمبر چنان كه در احد به دروغ منتشر شد كشته ميشد لازم نبود كه مسلمين ضعيف و سست شوند چنان كه همراهان انبياء گذشته با قتل آنها سست نگشتند و اين معنى مروى است از حضرت باقر «ع».

ابن عباس گويد يعنى: با قتل پيغمبر خود سست نشدند و دست از دين بر نداشتند.

و گفته‌اند:(فَما وَهَنُوا) يعنى از جهاد دشمن نترسيدند.

(وَ مَا اسْتَكانُوا): يعنى در برابر دشمن خاضع نشدند (از زجاج).

(وَ اللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ‌): و خداوند صابران در جهاد را دوست دارد- ابن انبارى گويد: يعنى واجبست كه در امر پيغمبرتان قتال و جهاد كنيد اگر كشته شد چنانچه امم انبياء پيشين پس از قتل آنها با دشمن جنگيدند و از دين خود باز نگرديدند.

(وَ ما كانَ قَوْلَهُمْ‌)- و سخن آنها هنگام ديدار و برخورد با دشمن نبود،( إِلَّا أَنْ قالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا)- يعنى گفته آنها نبود مگر استغفار و اغفر لنا ذنوبنا- يعنى گناهان ما را بر ما پرده بپوش به اينكه ما را بدانها عقاب نكنى.