(مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ‌): مراد پوشيدن گناهان ايشان است.

(وَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها): تفسير اين قسمت در سوره بقره گذشت.

(وَ نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِينَ‌) يعنى پاداش عمل كنندگان كه عبارتست از بهشت و انواع ثواب و مغفرت و بخشايش گناهان و پرده پوشى معاصى ايشان بزرگ و نيكو پاداشى است و اينها تفضل و لطف الهى است زيرا برداشتن عقاب بواسطه توبه بخشش و تفضل است ولى استحقاق ثواب با توبه عقلًا واجبست زيرا اگر توبه موجب چنين استحقاق نباشد تكليف بتوبه قبيح است چون مشقت دارد.

نظم آيات:

گفته‌اند: وجه ارتباط آيه بما قبل اينست كه توبه از صفات متقيان است و گفته‌اند اينان يعنى متقيان كه قبلا گفته شده و توبه كنندگان كه در اين آيه ذكر شده دو دسته جدايند كه هر دو اهل بهشتند.