(فِيها صِرٌّ): ابن عباس و قتاده و جماعتى گويند سرماى شديد و ابن عباس نيز گفته بمعنى باد سموم بسيار گرم و كشنده.

(أَصابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ‌): يعنى بزراعت مردمى برسد.

(ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ‌): كه با ارتكاب گناه بخود ظلم كردند كه ظلمشان مقتضى هلاك و نابودى زراعت ايشان باشد براى عقوبت و مكافات عملشان.

و گفته‌اند يعنى بخود ظلم كردند از اينرو كه در زمينى نامناسب و در غير وقت زراعت كردند و باد آمد.

(فَأَهْلَكَتْهُ‌): آنها را براى تأديب هلاك كرد كه چيزى را در جاى غير مناسب نهادند و «وضع شى‌ء در غير ما وضع له» نمودند.

(وَ ما ظَلَمَهُمُ اللَّهُ‌): خداوند در نابود شدن زراعتشان بايشان ستم نكرد بلكه خود با ستم خويش مستوجب آن گشتند.

و گفته‌اند: در كشته شدن و اسير گشتن ظلم نشدند بلكه بواسطه كفر خود مستوجب آن شدند.

(وَ لكِنْ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ‌): بلكه خود بخويشتن ستم كردند چون كارهايى كه مستحق اين عذاب است انجام دادند.