مى‌طلبيد ولى آمرزيده نميشويد.

4- حذيفه گويد: زمانى آيد كه مردار يك الاغ براى مردم آسانتر و بهتر است از وجود يك مؤمنى كه ايشان را امر بمعروف و نهى از منكر نمايد.

سپس خداوند مردم را باجتماع و دورى از تفرقه و پراكندگى امر ميفرمايد:

(وَ لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا)- (شبيه كسانى كه در دين پراكنده و دسته دسته شدند يعنى يهود و نصارى نشويد- (خلاصه يعنى مثل يهود و نصارى نشويد).

(وَ اخْتَلَفُوا)- درباره اختلاف بعضى گفته‌اند مراد همان تفرقه است و براى تأكيد ميباشد و بعضى گفته‌اند معنى چنين است: كالذين تفرقوا بالعداوة و اختلفوا فى الديانة:

يعنى مثل كسانى كه بواسطه دشمنى دسته دسته شدند و در دين راه اختلاف پيمودند.

(مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَيِّناتُ‌)- (پس از آمدن حجت‌ها و كتابهاى آسمانى، روشن شد راه براى ايشان).

(وَ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ عَظِيمٌ‌)- (بر ايشان عقوبت بزرگى است) بعنوان پاداش تفرق و اختلافشان پس از آمدن آيات و بينات. اين آيه دلالت دارد بر تحريم اختلاف در دين و اينكار خيلى مذموم و قبيح است و منهى عنه ميباشد.