بيان آيه 95

لغت:

اتباع: ملحق شدن شخص دومى بشخص اولى براى تعلقى كه باولى دارد.

كه قوت از آن اولى است و دومى از او استمداد ميكند. و تابع دومى است كه با تدبير اولى كار ميكند و تحت تصرف و اثر او واقع ميشود.

2- حنيف: در اصل بمعنى استقامت است.

كسى كه در موقع راه رفتن پا را (بطرف داخل بدن) كج مى‌نهد «احنف» خوانده ميشود.

و گفته‌اند اصل آن بمعنى ميل است. و حنيف مايل بحق و مايل بشريعتى كه ابراهيم بر آن بود.

تفسير:

سپس خداى متعال خبر ميدهد كه صدق در خبرى است كه خدا ميدهد:

(قُلْ صَدَقَ اللَّهُ‌)- خدا راستگوست در اينكه همه طعامها بر بنى اسرائيل حلال بوده مگر آنهايى را كه اسرائيل بر خود حرام كرده بود و اينكه محمد 6 بر دين ابراهيم است و دين ابراهيم اسلامست.

(فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهِيمَ‌)- پس در حلال بودن گوشت شتر و لبنيات آن از وى متابعت كنيد.

(حَنِيفاً)- به استقامت بر دين يعنى شريعت ابراهيم از حج و پاكى طعام او شريعت اوست كه حنيف است و مستقيم و گفته‌اند حنيف يعنى روگردان از اديان ديگر كه باطل است و مايل بدين اسلام.

(وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‌)- خداوند ابراهيم را از نسبتهايى كه يهود و نصارى‌