نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 4 صفحه : 168
بيان آيه 95
لغت:
اتباع: ملحق شدن شخص دومى بشخص اولى براى تعلقى كه باولى دارد.
كه قوت از آن اولى است و دومى از او استمداد ميكند. و تابع دومى است
كه با تدبير اولى كار ميكند و تحت تصرف و اثر او واقع ميشود.
2- حنيف: در اصل بمعنى استقامت است.
كسى كه در موقع راه رفتن پا را (بطرف داخل بدن) كج مىنهد «احنف»
خوانده ميشود.
و گفتهاند اصل آن بمعنى ميل است. و حنيف مايل بحق و مايل بشريعتى كه
ابراهيم بر آن بود.
تفسير:
سپس خداى متعال خبر ميدهد كه صدق در خبرى است كه خدا ميدهد:
(قُلْ صَدَقَ اللَّهُ)- خدا راستگوست در اينكه همه
طعامها بر بنى اسرائيل حلال بوده مگر آنهايى را كه اسرائيل بر خود حرام كرده بود و
اينكه محمد 6 بر دين ابراهيم است و دين ابراهيم اسلامست.
(فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهِيمَ)-
پس در حلال بودن گوشت شتر و لبنيات آن از وى متابعت كنيد.
(حَنِيفاً)- به استقامت بر دين يعنى شريعت ابراهيم
از حج و پاكى طعام او شريعت اوست كه حنيف است و مستقيم و گفتهاند حنيف يعنى
روگردان از اديان ديگر كه باطل است و مايل بدين اسلام.
(وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ)-
خداوند ابراهيم را از نسبتهايى كه يهود و نصارى
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 4 صفحه : 168