1- مراد از كتاب اللَّه تورات است كه يهود را بآن دعوت كرده و ايشان آن دعوت را نپذيرفتند چون ميدانستند بواسطه وجود دلايل بر نبوت و صدق محمد 6 در آن محكوم و مجاب خواهند شد (از ابن عباس) و اينكه گفته نصيبى از كتاب بايشان داده شده چون جز بعضى از تورات را نميدانستند.

گفته شده كه مراد از كتاب قرآن است و يهود را بقرآن دعوت كرده زيرا چيزهايى از آن با تورات موافق است كه عبارت است از اركان شريعت و اصول ديانت و صفت پيغمبر 6 كه بشارت آن در تورات هم آمده.

(لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ‌)- سه احتمال در معنى اين كلام ميرود:

1- ابى مسلم و جماعتى گويند يعنى: در نبوت محمد 6 بين ايشان حكم نمايد.

از ابن عباس روايت شده كه زن و مردى از اشراف يهود زنا كردند و حد آن در تورات سنگسار است ولى ايشان از سنگسار نمودن آن دو خوددارى داشتند براى اينكه از اشراف بودند و اميد داشتند كه قانون پيغمبر 6 اجازه رهايى و عدم رجم آنها باشد لذا حكم آن دو را نزد پيغمبر 6 آوردند حضرت امر بسنگسارشان فرمود. نعمان و بحرى (دو عالم يهود) گفتند يا محمد حكم آنها رجم نيست. حضرت فرمود حكم بين ما و شما تورات باشد. آنان گفتند انصاف دادى. حضرت پرسيد كيست كه تورات را بهتر از همه بداند گفتند مردى يك چشم كه ساكن فدك است بنام ابن صوريا. او را خبر كردند تا بمدينه آمد جبرئيل او را براى پيغمبر وصف كرده بود. حضرت باو گفت تو ابن صوريا هستى؟ گفت آرى- فرمود: تو اعلم يهودى؟ گفت چنين مى‌پندارند. پيغمبر قسمتى از تورات را كه حكم رجم در آن بود بخواست و به وى گفت بخوان. ابن صوريا تورات را خواند و چون بآيه رجم رسيد دست بر آن نهاد و از آن بگذشت و ما بعدش را بخواند. ابن سلام گفت: يا رسول اللَّه از حكم رجم گذشت و برخاست و دست ابن صوريا را از آيه رجم برداشت و خود براى پيغمبر و يهود خواند كه زن و مرد همسردار اگر زنا كنند و بينه بر ايشان اقامه شود بايد سنگسار شوند و اگر زن آبستن است بايد صبر كرد تا بچه‌اش را بدنيا آرد حضرت امر فرمود تا دو نفر يهودى زنا كار رجم شدند.