[سوره آل‌عمران (3): آيات 23 تا 25]

(أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يُدْعَوْنَ إِلى‌ كِتابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَ هُمْ مُعْرِضُونَ (23) ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ وَ غَرَّهُمْ فِي دِينِهِمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ (24) فَكَيْفَ إِذا جَمَعْناهُمْ لِيَوْمٍ لا رَيْبَ فِيهِ وَ وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ (25))

[1]

ترجمه:

آيا نمى‌بينى كسانى را كه نصيبى از كتاب بايشان داده شد بكتاب خدا دعوت ميشوند كه ميان آنها حكم كند ولى گروهى از ايشان پشت ميكنند در حالى كه اعراض- گرانند. اعراضشان از اينرو است كه گويند آتش بما نرسد مگر روزى چند. دروغشان ايشان را در دينشان فريب داده است.

چگونه خواهند بود وقتى كه آنها را در روزى كه شك در وقوع آن نيست جمع كنيم و هر كس را بآنچه كرده جزاء كامل دهيم و ستم نبينند.

[1] سوره آل عمران آيات 23 تا 25 جزء 3 سوره 3