بيان آيه 251

لغت:

«فهزموهم» شكست دادند ايشان را. از «هزم» بمعناى «دفع» است.

تفسير:

در اين آيات دنباله داستان بيان شده است و در اينجا جمله‌اى حذف شده است كه خداوند دعاى آنان را اجابت كرد و آنان را بر دشمن پيروز نمود و معناى‌(فَهَزَمُوهُمْ) اينست كه مقدمات گريز آنان را فراهم نمودند و كارى كردند كه آنان را بعقب نشينى و فرار واداشتند.

(بِإِذْنِ اللَّهِ) يعنى به امر و فرمان خدا.

(وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ) داود جالوت را كشت.

داستان:

داستان داود آن چنان كه على بن ابراهيم بن هاشم از امام صادق 7 نقل كرده اينست كه خداوند به پيامبر آنان وحى كرد كه جالوت را كسى مى‌كشد كه زره موسى بر اندام او مناسب باشد و او يكى از فرزندان «لاوى بن يعقوب» و اسمش «داود» است و پدر داود (ايشا) ده پسر داشت كه داود كوچكتر از همه بود وقتى خداوند طالوت را براى بنى اسرائيل برانگيخت و آنان را براى جنگ با جالوت جمع آورى كرد فرستاده شد اين طالوت بسوى پدر داود (ايشا) و باو گفت پسرانت را حاضر كن وقتى همه حاضر شدند يك يك آنها را خواست و زره موسى را بر آنها پوشاند بر بعضى بلند و بر بعضى كوتاه بود به (ايشا) گفت آيا پسر ديگرى هم دارى كه نيامده باشد گفت آرى كوچكترين فرزندم را براى چراندن گوسفند بصحرا فرستاده‌ام گفت او را حاضر كن پدر داود كسى را فرستاد و داود را از صحرا خواست داود برگشت و با خود فلاخن داشت‌