از عمر بن خطاب و ابى مسعود بدرى و ابى هريره اين مطلب نقل شده است.

عقيده ما اينست كه وضع حمل پايان عده زنى است كه طلاق داده شده و باردار بوده است ولى زنى كه شوهرش از دنيا رفته است بايد طولانى‌ترين دو مدت (وضع حمل يا گذشت چهار ماه و ده روز) را عده نگاهدارد. بعقيده ابن عباس و زهرى در ايام عده وفات زن لازم است كه از آرايش دادن خود و سرمه كشيدن و بيرون رفتن از منزل خوددارى كند.

ولى بقول «حسن» و يكى از دو روايت از ابن عباس فقط بر زن شوهر مرده شوهر كردن حرام است و بايد از آن خوددارى كند نه چيز ديگر.

بعقيده ما همه اينها را بايد ترك كند.

(فَإِذا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ): وقتى عده آنان پايان يافت بر شما باكى نيست. در اينكه طرف خطاب «عليكم» (بر شما) كيست سه قول گفته شده است:

1- خطاب باولياء زنان است.

2- خطاب به تمام مسلمين است كه بر آنان لازم است از شوهر كردن زن شوهر مرده در عده جلوگيرى كنند.

3- خطاب بزنان و مردان است يعنى بر اين دسته از زنان و بر شما باكى نيست كه ...

(فِيما فَعَلْنَ فِي أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ): در آنچه نسبت به خود انجام دهند از شوهر كردن و بكار بردن زينت كه برايش زشت نباشد يا روا و جائز باشد و كلمه «بالمعروف» بهر دو معنا تفسير شده است.

(وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ): خدا بدانچه انجام ميدهيد آگاه است. اين آيه نسخ كرده است حكم آيه:

(وَ الَّذِينَ‌)[1]( يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْواجاً وَصِيَّةً لِأَزْواجِهِمْ مَتاعاً إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْراجٍ) (كسانى از شما كه مرگشان رسد و همسرانى از خود باقى گذارند براى همسران خويش معاشى تا يك سال بدون بيرون كردن وصيت كند) اگر چه اين آيه جلوتر از آن خوانده ميشود.

[1]- آيه 240 از سوره بقره