جلوگيرى و منع نموده شكيبا هستند و ممكن است گفته شود: بر اطاعت و گناه شكيبا مى‌باشند.

(وَ الصَّادِقِينَ) و در گفتار و ايمان خود راستگو هستند.

(وَ الْقانِتِينَ) در معناى آن سه قول است:

1- اطاعت كنندگان (قتاده) 2- پشتكارداران در فرمانبردارى (زجاج) 3- قيام كنندگان به انجام واجبات (قاضى)(وَ الْمُنْفِقِينَ) و كسانى كه مالشان را در كارهاى نيك صرف مى‌كنند كه شامل دادن زكاة واجب و مستحبّ نيز مى‌گردد.

(وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحارِ) در معنى اين جمله چهار قول است:

1- نمازگذاران در وقت سحر (قتاده) و همين معنا را امام رضا (ع) از پدرش از حضرت امام جعفر صادق (ع) نقل كرده است.

2- كسانى كه در سحر طلب آمرزش مى‌كنند (انس) 3- افرادى كه نماز صبح را با جماعت مى‌خوانند (زيد بن اسلم) 4- آنهايى كه تا وقت سحر نماز مى‌خوانند و سپس از خدا درخواست آمرزش نموده او را مى‌خوانند (حسن). از حضرت امام جعفر صادق «ع» نقل شده كه فرمود هر كس در سحر هفتاد مرتبه استغفار كند مشمول اين آيه خواهد بود.

انس بن مالك از پيغمبر نقل كرده كه فرمود: خداوند مى‌گويد من وقتى اراده مى‌كنم كه اهل زمين را عذاب كنم ولى هنگامى كه به سازندگان و بنا كنندگان مساجد و شب‌زنده‌داران و استغفار كنندگان در سحرها نظر مى‌افكنم عذاب خود را از آنها باز ميدارم.