بيان آيه 14

شرح لغات:

شهوات- جمع شهوت- ميل به خواستنيها و همان غريزه‌هائيست كه براى ادامه زندگى جاندار ضرورت دارد و خدا آنها را بهمين جهت قرار داده است.

قناطير- جمع قنطار: مال فراوان و اصل قنطار از احكام است كه بمعنى محكم كارى است.

قنطر بمعنى چيز بزرگ ميباشد.

و بعضى گفته‌اند اصل آن از قنطرة است كه بمعنى «پل» ميباشد كه از آن عبور ميكنند.

مقنطرة پديد آمده از قناطير است كه بصيغه مفعولى براى تأكيد آمده است مانند «حجراً محجوراً و نسياً منسياً».

خيل اسب مخصوصى است و اصل آن از خيال گرفته شده است. و علت اينكه بآن خيل ميگويند آنست كه وقتى كسى بر آن سوار ميشود در خود خيال عظمت و بزرگى مى‌كند.

مسومة از «سومتها» (آن را چرانيد) گرفته شده است و سيماء بمعنى نيكو است. و سيمياء نيز بهمان معنا است و گاهى هم بمعناى علامت ميباشد.

تفسير:

در اين آيه شريفه خداوند خبر ميدهد از چيزهايى كه مردم را از راه حق و راست بازداشته و آنان را بطرف دنيا متوجه ميكند.

(زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ) براى مردم دوستى مشتهيات، زينت داده شد نه خود اينها و لذا بزنان و فرزندان و غير اينها تفسير شده است. و در اينكه زينت دهنده‌