مغلوب خواهيد شد. (از مقاتل) 3- وقتى كه كفار قريش در جنگ «بدر» شكست خوردند و فرار كردند يهوديان گفتند اين همان پيغمبر امى است كه حضرت موسى (ع) ما را به او بشارت داد و علامات و خصوصيات او در كتاب ما (تورات) بيان شده است و هرگز مغلوب نمى‌شود ولى بعضى از آنان گفتند: فعلا شتاب نكنيد تا در يك جنگ ديگر وضع او را بهتر مشاهده كنيم.

و موقعى كه در جنگ «احد» ياران پيغمبر دچار آن گرفتارى شدند يهوديان ترديد كردند و شقاوت بر آنان غلبه كرده گفتند: بخدا سوگند او پيغمبر نيست و اسلام نياوردند و با آنكه ميان آنان و پيغمبر اسلام 6 تا مدت معينى پيمان بسته شده بود آنها پيش از آنكه مدت پيمان بپايان رسد پيمان را شكستند و كعب بن اشرف با سى نفر سوار از يهوديان بمكه رفته و با قريش موافقت كردند كه هماهنگ شده كه با رسول اكرم 6 مخالفت و نبرد كنند و سپس بمدينه آمدند.

در اين وقت اين آيه شريفه فرود آمد. اين وجه از كلبى است كه او از ابى صالح و او از ابن عباس نقل كرده است.

تفسير:

پس از آن كه خداوند داستانهاى ملل گذشته و آنچه بر سر آنها آمد به سبب تكذيب پيغمبران و فرود آمدن عذاب براى آنها بيان كرد كفار را تهديد مى‌كند از اين كه آنچه بر سر آنها آمد به سر اينها نيز بيايد از اين رو ميفرمايد:

(قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا) بگو بكسانى كه كافرند يعنى مشركين مكه يا يهوديان‌(سَتُغْلَبُونَ) بزودى مغلوب و فرارى مى‌گرديد(وَ تُحْشَرُونَ إِلى‌ جَهَنَّمَ) و در آخرت نيز در آتش جمع خواهيد شد و خداوند به اين وعده عمل نمود اما غلبه به يهود همان بود كه آنان ناگزير شدند «جزيه» بدهند و اما مشركين هم كه با شمشير مغلوب شدند و اگر سيغلبون با «ياء» يعنى بزودى مغلوب خواهيد شد خوانده شود ممكن است مغلوب شدگان و جمع شدگان در آتش همانهايى باشند كه مخاطب بودند و يا افرادى‌