بيان آيه 231

شرح لغات:

اجل- پايان مدت و آخر كار.

معروف- نيكى و حق كه عقل و شرع مردم را بدان دعوت ميكنند در مقابل «منكر».

تفسير:

در اين قسمت احكام بعد از طلاق بيان شده است كه وقتى زنان را طلاق داديد (اين خطاب بشوهران است) و رسيدند بمدتشان و رسيدن و بلوغ در اينجا بمعناى نزديك شدن است يعنى وقتى نزديك پايان عده شد.

(فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ) يا زنان طلاق داده شده را نگاه داريد (يعنى رجوع كنيد) البته بآن صورت كه خداوند قرار داده است از دادن نفقه و خوش اخلاقى و مانند آن.

(أَوْ سَرِّحُوهُنَّ) يا آنها را رها و ترك كنيد تا عده آنها كاملا پايان يابد و در آن وقت خود اختياردار خويش خواهند بود.

(وَ لا تُمْسِكُوهُنَّ ضِراراً) آنها را بخاطر ضرر زدن نگاه مداريد كه عده آنها را طولانى كنيد و يا سختگيرى در دادن نفقه نمائيد.

(لِتَعْتَدُوا) تا بآنان ستم و ظلم كنيد(وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ) كه هر كس چنين كند بخود ظلم كرده و خود را در معرض عذاب الهى قرار داده است.

(وَ لا تَتَّخِذُوا آياتِ اللَّهِ هُزُواً) يعنى اوامر و نواهى و احكام الهى را سبك و بى‌ارج مداريد(وَ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ) و بياد آوريد نعمت خدا را بر خودتان در آنچه بر شما از همسران و اموال حلال كرده است و در آنچه از حلال و حرام براى شما بيان نموده است.