از جمله احاديثى كه در اين باره رسيده است اين است كه رسول اكرم 6 مى‌فرمايد:

كسى كه بدهكار تنگدست خود را مهلت دهد يا اين كه طلب خود را به او ببخشد خداوند روز قيامت كه سايه‌اى جز سايه او نيست او را در سايه عرش خود جاى ميدهد.

و نيز بريده از آن حضرت نقل كرده كه فرمود: كسى كه بدهكار تنگدست خود را مهلت دهد در هر روزى ثواب صدقه خواهد برد.

و اين آيه مى‌رساند كه اگر طلبكار بداند بدهكار او تنگدست مى‌باشد حرام است بر او كه او را حبس كرده و دنبال نمايد و طلب خويش را مطالبه كند، و بر او واجب است كه او را مهلت دهد تا اين كه او توانايى پيدا كند و اگر اصل طلب خود را ببخشد از مهلت دادن هم بهتر است و از ابن عباس و عبد اللَّه عمر نقل شده كه آخرين آيه‌اى كه از قرآن نازل گشت آيه ربا بود.