[سوره البقرة (2): آيه 273]

(لِلْفُقَراءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْباً فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ أَغْنِياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيماهُمْ لا يَسْئَلُونَ النَّاسَ إِلْحافاً وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (273))

[1]

ترجمه:

(صدقه) براى فقيرانى است كه در راه خدا از كار مانده‌اند و توانايى سير و سفر در روى زمين ندارند مردم بى‌اطلاع (از ظاهر حالشان) از شدت مناعت، آنان را توانگر مى‌پندارند. شما از سيمايشان آنان را مى‌شناسى آنان از مردم باصرار سؤال نميكنند.

هر مالى كه انفاق كنيد همانا خدا بآن عالم و آگاه است.

[1]- آيه 273 سوره بقره جزء 3 سوره 2