بيان آيه 268

شرح لغات:

فقر: نادارى و احتياج در مقابل «غنى» بمعناى بى‌نيازى و چون فقر بمنزله شكسته شدن ستون فقرات است در بيچاره شدن و نرسيدن به مراد و مقصود لذا به نادارى و بيچارگى و احتياج «فقر» گفته‌اند و به مصيبت و پيش آمد سخت «فاقره» ميگويند كه گويا ستون فقرات را مى‌شكند.

يعد: وعده ميدهد و فرق دو كلمه «وعد» و «وعيد» اينست كه «وعيد» هميشه در مورد شر و ناراحتى بكار ميرود ولى «وعد» را ميتوان با قيد خير و شر بكار برد مثلا وعده خير و خوشبختى و يا وعده فقر و بدبختى ولى اگر كلمه «وعده» بطور مطلق و بدون قيد بكار رود بمعناى وعده به خير ميباشد.

فحشاء: زشتى‌ها.

تفسير:

در اين آيات خداوند مردم را از شيطان كه مانع از صدقه دادن است بر حذر ميدارد.

(الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ) شيطان بشما وعده فقر ميدهد در اينكه از بهترين قسمت مال در راه خير و خدا انفاق كنيد.

و بعضى گويند يعنى در دادن زكاة اموال.

(وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ) و شما را به گناهان و ترك اطاعت از خدا و بقول بعضى به انفاق از چيزهاى پست و بى‌ارزش فرمان ميدهد و علت اينكه به اين نوع انفاق ها «فحشاء» گفته شده اينست كه به گناه كشيده مى‌شود زيرا وقتى شخص ثروتمند به حاجتمندان آنچه لازم دارند انفاق نكرد كم‌كم اصل انفاق را كنار گذاشته و حتى‌