بيان آيه 253

تفسير:

كلمه «تلك» در اول آيه بمعناى آنان و منظور جماعت پيامبران است (كه لفظ مفرد مؤنث بآن اطلاق شده).

(تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلى‌ بَعْضٍ)- پيامبران را بعضى بر بعضى ديگر برترى داديم. فائده بيان اين برترى انبياء بعضى بر بعض ديگر چند چيز است:

1- كسى به غلط فكر نكند كه پيامبران يكسان بوده‌اند در درجه همانطور كه در اصل پيامبرى يكسان‌اند.

2- براى بيان اين مطلب كه برترى پيامبر اسلام مانند برترى برخى از پيامبران گذشته است بر بعض ديگر.

3- فضيلت و برترى پس از انجام دادن تكليف و امتثال و فرمانبرى است.

برترى‌ها:

برترى‌هاى انبياء از اين قبيل است: با موسى بدون واسطه سخن گفتن، رسول قرار دادن محمد، براى همه مردم از جن و انس.

بعضى گويند كه مقصود، برترى‌هايى است كه در آخرت براى پيامبران حاصل ميشود بر حسب صدمات و زحماتى كه در دنيا از مردم در راه تبليغ متحمل شدند.

بعضى اين فضيلت و برترى را از نظر شرايع و احكام آنها ميدانند كه بعضى از پيامبران داراى شريعت و قانون بودند و بعضى نبودند.

در تفسير و بيان «فضلنا» بايد گفت برخوردار نمودن بعضى از مردم از مزايا و دادن برترى به آنان ممكن است بدو صورت باشد: 1- از نظر وجود مصلحت. 2- ابتدايى و با خواست و ميل خود شخص.