سوره فجر

در مكّه نازل شده، سى و سه آيه حجازى و سى آيه كوفى و شامى بيست و نه آيه بصرى است.

اختلاف عدد آيات:

در چهار آيه است، 1- و نعمه 2-( فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ‌)، هر دوى اين آيه حجازى است 3- بجهنّم حجازى و شامى 4- فى عبادى كوفى است.

فضيلت اين سوره:

ابىّ بن كعب از پيغمبر 6 روايت نموده كه آن حضرت فرمود، كسى كه آن را در ده شب اوّل ماه ذى حجّه بخواند خداوند او را بيامرزد و كسى كه در ساير روزها بخواند براى او در روز قيامت نورى باشد.

داود بن فرقد از حضرت ابى عبد اللَّه صادق 7 روايت نموده كه فرمود، سوره و الفجر را در نماز واجب و مستحبّ خود بخوانيد، زيرا آن سوره حضرت حسين بن على (ع) است، كسى كه آن را بخواند در روز قيامت با حضرت حسين (ع) در درجه او از بهشت باشد.

توضيح و وجه ارتباط اين سوره با سوره قبل:

چون خداوند سبحان آن سوره را به اين پايان داد كه برگشت، و حساب مردم بسوى خدا و با خداست، اين سوره را شروع كرد بتأكيد اين معنى هنگامى كه سوگند ياد فرمود كه او در مرصاد و كمينگاه است، و فرمود: