ضحاك و مقاتل و قتاده گويند: عدّه‌اى از علماء يهود آمدند خدمت پيغمبر 6 و گفتند اى محمد پروردگارت را براى ما تعريف كن تا شايد ما ايمان بتو بياوريم زيرا خدا صفت خود را در تورات نازل كرده، پس سوره قل هو اللَّه احد نازل شد و آن نسبت مخصوص خداست.

محمد بن مسلم از حضرت صادق 7 روايت كرده كه فرمود كه يهود از پيامبر 6 پرسيدند و گفتند پروردگارت را براى ما معرّفى كن پس سه روز توقّف فرمود و جواب آنها را نداد، سپس سوره توحيد نازل شد، و نزديك آن چيزيست كه قاضى در تفسيرش ذكر كرده كه عبد اللَّه بن سلام آمد در مكّه خدمت پيغمبر 6 حضرت باو فرمود، تو را بخدا قسم ميدهم آيا مرا در تورات رسول خدا يافته‌اى، پس گفت پروردگارت را تعريف كن، پس اين سوره نازل شد و پيامبر 6 براى او خواند و سبب مسلمانى عبد اللَّه شد مگر اينكه ايمانش را مكتوم داشت تا اينكه پيامبر 6 مهاجرت بمدينه نمود آن گاه اسلامش را اظهار نمود.

تفسير:

((قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ)) اين امريست از طرف خداى عزيز به پيامبرش 6 كه بتمام مكلّفين بگويد: اوست خدايى كه عبادت و بندگى فقط شايسته و سزاوار اوست، زجاج گويد: آن كنايه از ذكر خدا عز و جلّ است و معناى آن اينست آنكه را شما پرسيديد نسبت او را( هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ)، او خداى يگانه است يعنى واحد و يكتاست، و جايز است كه معنايش الامر اللَّه احد لا شريك له و لا نظير باشد.

ابن عبّاس گويد: يعنى يكتاست در صفت ذاتش و احدى شريك او