سوره كوثر

مكّى است از نظر ابن عبّاس و كلبى و از نظر عكرمه و ضحاك مدنى است و آن باتفاق سه آيه است.

فضيلت آن:

در حديث ابى بن كعب است كسى كه آن را بخواند خداوند او را از نهرهاى بهشت سيراب، و باو عطا فرمايد از پاداش بعدد هر قربانى كه بندگان آن را در روز عيد قربانى نموده و هر قربانى كه اهل كتاب و مشركين مينمايند.

ابو بصير از حضرت ابى عبد اللَّه صادق 7 روايت نموده كه فرمود: كسى كه انا اعطيناك الكوثر را در نمازهاى واجبى و مستحبى بخواند خدا او را در روز قيامت از كوثر سقايت فرمايد. و جايگاهش در نزد محمد 6 خواهد بود.

توضيح و وجه ارتباط اين سوره با سوره قبل:

خداوند در سوره أ رأيت مذمّت كرده تاركين نماز و مانعين زكات را و در اين سوره ياد كرد كه ايشان آن كار را كرده و پيغمبر را تكذيب كردند، پس خداوند باو خير كثير داده و او را فرمان نماز داده و فرمود: