ماعون چيز نافع و سودمند كم قيمت است، و گفته ميشود معن الوادى آن گاه كه آبش كم‌كم روان باشد.

اعراب:

(فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ‌)، اعتماد كرده اينجا بر آنچه جارى شده در صله موصولى كه آن وصف مجرور است بلامى كه متعلّق بخبر است، آيا نمى‌بينى كه قول خدا،( فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ‌) حمل بر ظاهر نيست و اعتماد بر سهو در صله الّذين و قول خدا،( الَّذِينَ هُمْ يُراؤُنَ‌) جايز است كه مجرور باشد بر اينكه صفت مصلّين است و جايز است كه منصوب بر اضمار اعنى و اينكه مرفوع بر اضمار هم باشد.

تفسير:

خداوند تعالى پيامبرش 6 را مخاطب نموده و فرمود( (أَ رَأَيْتَ)) اى محمد( (الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ)) يعنى اين كافرى كه پاداش و حساب را تكذيب نموده و انكار بعث ميكند با روشن شدن امر در اين موضوع و قيام دليلها بر صحّت و درستى آن، و البتّه خداوند سبحان آن را بلفظ استفهام ياد نموده بجهت مبالغه در فهمانيدن، و تكذيب روز پاداش از زيانكارترين چيزهاست بر صاحبش براى اينكه نابود ميكند باين بيشتر غرضها و داعيه‌هاى بسوى خير و بازداشتن از بدى و شرارت، پس او خود را بهلاكت مياندازد در شتاب كردن بسوى بدى كه فطرت و طبعش ميخواند او را بسوى او زيرا نمى‌ترسد از عواقب ضرر را در آن.

كلبى گويد: اين آيه در باره عاص بن وائل سهمى نازل شده.

سدى و مقاتل بن حيّان گويند: در باره وليد بن مغيره نازل شده است‌