وقف است، سپس آن را تفسير كرده و فرمود:

((نارٌ حامِيَةٌ)) يعنى هاويه آتشى است كه حرارت آن بسيار شديد است‌[1].

[1]- حاكم حسكانى در شواهد التنزيل ص 367 گويد:

(فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ) حديث كرد ما را ابن مؤمن به اسنادش از ابن عبّاس كه اوّل كسى كه كفّه حسناتش در روز قيامت در ميزان سنگين آيد، على بن ابى طالب 7 است و جهتش آنست كه در ميزان آن حضرت جز حسنات چيز ديگر نيست و كفه سيئات او خالى است و در آن هيچ سيّئه و گناهى نيست، زيرا كه آن حضرت چشم بهم زدنى خدا را معصيت نكرده است، و اين است قول خداى تعالى:

(فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ): يعنى در عيشى در بهشت كه پسنديده است زندگى در آن.