نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 27 صفحه : 247
انداخته و فرمود:
((وَ ما أَدْراكَ مَا الْقارِعَةُ))
ميفرمايد اى محمد تو نميدانى حقيقت امر آن و كنه وصف آن بطور تفصيل و مشروح چيست،
و البتّه آن را بطور اجمال و مختصر ميدانى، سپس خداوند سبحان آن را بيان كرد كه چه
وقت ميشود، پس فرمود:
((يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ)) روزى كه مردم مانند ملخ پراكنده هستند، تشبيه فرموده، مردم را در
روز انگيزش و قيامت بآن ملخهايى كه در آتش هجوم برده و ريخته ميشوند، قتاده گويد
آن پرندهاى است كه در آتش و چراغ ميفتند (پروانه) ابو عبيده گويد، آن پرندهئيست
كه نه مگس است و نه پشه زيرا آنها هر گاه برانگيخته ميشوند بهم مىريزند، پس فراش
ملخ يا پروانه وقتى كه پريد و جست بيك طرف متوجّه نميشود، پس اين آيه دلالت ميكند
بر اينكه ايشان در روز قيامت ترسيده و در مقاصد و هدفها بر حجّتهاى مختلفى متوجه
ميشوند، و اين مانند قول خدا( كَأَنَّهُمْ جَرادٌ
مُنْتَشِرٌ) است.
((وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ)) و ميباشد كوهها مانند پشم رنگين حلاجى شده و معنايش اينست كه
كوهها از جاى خود حركت كرده و سبك سير ميگردند، سپس خداوند سبحان احوال مردم را
ياد نموده و فرمود:
((فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ)) پس
امّا آنكه حسناتش وزينتر و خوبيهايش بيشتر باشد.
((فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ)) پس
او در زندگى خوشى است يعنى معيشتى
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 27 صفحه : 247