زنده بگور نمايند و باندازه‌اى كه قدرت و توانايى داشتم فدا دادم از آنها.

و در روايت ديگر اينكه صعصعه شنيد آيه‌( فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ‌) گفت مرا كافى است، من باكى ندارم كه نشنوم از قرآن جز اين آيه را.

عبد اللَّه بن مسعود گويد: محكم‌ترين آيه در قرآن اين آيه است‌( فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ‌) تا آخر سوره و پيغمبر 6 آن را جامعه ميناميد، و سعد بن ابى وقّاص دو خرما تصدّق داد و سائل دست خود را گرفت يعنى بست، پس سعد گفت واى بر تو خدا از ما باندازه وزن ذرّه و خردل مى‌پذيرد و حال آنكه در آن مثقالهايى هست.