و آله است، خداوند سبحان بيان كرد براى ايشان گمراهى ايشان را و اين اخبار از خداى تعالى است از كفّار كه ايشان منتهى از كفرشان و شركشان بخدا نميشوند تا محمد 6 بيايد نزد ايشان و بيان كند بر ايشان گمراهى ايشان را از حق و بخواند ايشان را بسوى ايمان.

و بعضى گفته‌اند: يعنى نبودند تا ترك كنند انفكاك و جدايى از حجّتهاى خدايى تا بيايد بر ايشان بيّنه‌اى كه حجت قيام بآن ميكند بر ايشان. و قول خدا:

((رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ)) بيان و تفسير بيّنه است، يعنى رسولى و پيامبرى از طرف خدا( (يَتْلُوا)) كه بخواند بر ايشان.

((صُحُفاً مُطَهَّرَةً)) حسن و جبائى گويند: يعنى صحيفه‌هاى پاكيزه در آسمان كه آن را مس نميكند و دست نمى‌زند مگر فرشتگانى كه پاك از نجاستها ميباشند، و آن رسول محمد 6 است كه براى ايشان قرآن آورد و آنها را بتوحيد و ايمان دعوت نمود.

((فِيها)) يعنى در اين صحيفه‌ها( (كُتُبٌ قَيِّمَةٌ)) كتابهاى ارزنده است يعنى كتابهاى مستقيمه عادله است كه منحرف و كج و معوج نيست حق را از باطل بيان ميكند.

قتاده گويد: پاك و پاكيزه از باطل و دروغ و سخنان لغو و بيهوده و حرف زور است و مقصود قرآنست و مرادش از صحيفه‌ها مطالبى است كه در صحف در بر دارد از نوشته‌هاى در آن، و دلالت ميكند بر اين مطلب كه پيغمبر 6 تلاوت ميفرمود از روى قلبش ميخواند نه از روى كتاب.

ابو مسلم گويد: يعنى فرستاده‌اى از فرشتگان كه تلاوت كند صحيفه‌