((فِيها)) يعنى در شب قدر بسوى زمين، تا اينكه بشنوند ثناء بر خدا و قرائت قرآن و غير آن از اذكار (دعاء جوشن و تلاوت سوره قدر و استغفار) و غير اينها.

و بعضى گفته‌اند: براى اينكه سلام كنند بر مسلمين باذن خدا يعنى بامر پروردگار.

و بعضى گفته‌اند: نازل ميگردانند تمام امور را بآسمان دنيا تا اينكه اهل آسمان دنيا بدانند اين مطلب را، پس لطفى براى ايشان باشد.

و كعب و مقاتل بن حيان گويند: روح گروهى از فرشتگانند كه ملائكه آنها را نمى‌بينند مگر در اين شب فرود ميآيند از موقع غروب آفتاب تا طلوع فجر.

و بعضى گفته‌اند: روح همان وحى است چنانچه فرمود، و همچنين بسوى تو وحى نموديم روحى از امر خود را يعنى نازل ميكنيم فرشتگان را كه با ايشان وحى است بتقدير خيرات و منافع.

((بِإِذْنِ رَبِّهِمْ)) يعنى بامر پروردگارشان چنانچه فرمود، فرود نمى آيد مگر بامر پروردگارت، و بگفته بعضى: يعنى بعلم پروردگارت، چنانچه فرمود، نازل كرد آن را بعلم خودش.

((مِنْ كُلِّ أَمْرٍ)) البته بهر امرى از خير و بركت مانند قول خدا يحفظونه من امر اللَّه يعنى بامر اللَّه، و بعضى گفته‌اند، بهر امرى از اجل و روزى تا مثل اين شب در سال آينده پس بنا بر اين وقف در اينجا تمام است، سپس فرمود:

((سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ)) قتاده گويد: يعنى اين شب تا آخرش‌