پيغمبر خدا 6 فرمود: بآن خدايى كه جانم در دست قدرت اوست اگر نزديك من شده بود هر آينه فرشتگان عضو عضو بدن او را جدا ميكردند پس خداى سبحان نازل فرمود،( أَ رَأَيْتَ الَّذِي يَنْهى‌) تا آخر سوره، و اين داستان را مسلم در صحيح خود روايت كرده.

و معناى آيه اينست، آيا ديدى اى محمد كسى كه منع كرد از نماز و نهى ميكرد كسى را كه نماز ميخواند چه شد كيفر كردار او و حال او نزد خداى تعالى چه بود و آنچه را كه از عذاب مستحق آن شد چه بود، پس حذف شد براى دلالت كلام بر آن و اين آيه عام است در هر كسى كه نهى از نماز و كار خير ميكند.

از على 7 روايت شده كه آن حضرت در روز عيدى بيرون رفتند پس ديدند مردمى را كه نماز ميخوانند، پس فرمود، اى مردم ما در مثل اين روزى در محضر پيغمبر خدا 6 حاضر بوديم، پس هيچكس نبود كه قبل از عيد نماز بخواند، با پيامبر فرمود: پس مردى گفت اى امير المؤمنين آيا نهى نميكنى كه پيش از بيرون رفتن امام نماز بخوانند، پس فرمود قصد ندارم كه نهى كنم بنده‌اى را كه نماز ميخواند و ليكن حديث ميكنيم شما را بآنچه حاضر بوديم از پيامبر 6 يا چنانچه فرمود، و معناى أ رأيت در اينجا براى تعجّب و شگفت آمدن مخاطب است سپس اين لفظ را تكرار نمود براى تأكيد در امر عجيب و شگفت انگيز و فرمود:

((أَ رَأَيْتَ إِنْ كانَ عَلَى الْهُدى‌)) يعنى بنده‌اى كه نهى و منع از نماز شده و او محمّد 6 است.

((أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوى‌)) يعنى آيا ديدى بنده‌اى كه بر مسير هدايت است يا