و در حديث از ابى سعيد خدرى از پيغمبر 6 در اين آيه روايت شده كه فرمود، جبرئيل بمن گفت خداى عزّ و جل فرمود هر گاه من ياد شوم تو هم با من ياد شوى و در همين باره حسان بن ثابت مدح ميكند پيغمبر 6 را.

عزيز بود بر آن حضرت خاتم نبوّت كه از جانب خدا مشهور و ظاهر بود و گواهى برسالت و خاتميّت آن حضرت ميداد و خدا منضم كرد اسم پيغمبر را بر اسم خودش هر گاه كه مؤذّن در اذان نماز پنجگانه گواهى دهد و بگويد اشهد ان لا اله الّا اللَّه و اشهد انّ محمد رسول اللَّه 6.

و شكافت براى آن حضرت از اسم خودش تا اينكه او را بزرگ دارد، پس صاحب عرش محمود و او هم محمّد است سپس خداى سبحان وعده يسر و توانگرى و راحتى بعد از سختى داد و جهت آن اين بود كه آن حضرت در مكّه در سختى بود، پس فرمود:

((فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً)) كلبى گويد يعنى با فقر و بينوايى توانگرى و توسعه خواهد بود.

و بعضى گفته‌اند: يعنى باشد تيكه تو در آنى از مزاحمت مشركين و اذيّت آنان آسانى و راحتى و آسايش خواهد بود به اينكه خدا تو را بر آنها غلبه دهد تا اينكه اطاعت كنند حقى را كه براى ايشان آوردى از روى ميل و رغبت يا از روى كراهت و ناراحتى، سپس تكرار فرمود اين مطلب را، و