ميشد، پس اين سوره نازل شد ابن جريح گويد، دوازده روز قطع شد و بگفته مقاتل چهل روز وحى نرسيد، و بعضى گفته‌اند كه مسلمانها گفتند اى رسول خدا وحى بر تو نازل نميشود، فرمود چگونه وحى بر من نازل شود و حال آنكه شما بندهاى انگشتان را پاك نميكنيد، و ناخنهاى خود را نمى‌گيريد، و چون سوره نازل شد پيغمبر 6 به جبرئيل فرمود نيامدى تا مشتاق بديدار تو شدم جبرئيل گفت و من اشتياقم بزيارت شما بيشتر بود و ليكن من بنده مأمورم و ما فرود نمى‌آئيم مگر بامر و اذن پروردگار تو.

و بعضى گفته‌اند: يهوديها از رسول خدا 6 پرسيدند از ذى القرنين و اصحاب كهف و از روح فرمود بزودى در فردا صبح بشما خواهم گفت ولى نفرمود، ان شاء اللَّه، پس وحى از آن حضرت در اين ايّام حبس شد، پس پيامبر مغموم و غمگين شد از شماتت دشمنان، پس اين سوره نازل شد براى تسليت قلب آن حضرت و بعضى گفته‌اند: سنگى بانگشت پيامبر 6 زدند (كه آن حضرت را متألّم نمود) پس فرمود آيا تو نيستى مگر انگشتى كه هدف سنگ شده و در راه خدا مصدوم شدى، پس دو شب يا سه شب گذشت كه وحى به آن حضرت نرسيد، پس ام جميل دختر حرب (خواهر ابو سفيان) زن ابو لهب گفت اى محمّد، نمى‌بينم شيطان تو را مگر اينكه تو را ترك نموده نديدم او را نزديك تو از اوّل دو شب يا سه شب پس سوره نازل شد.