تأييد ميكند اين اجماع را كه عذاب كفر و نافرمانى بشفاعت ساقط نميشود و مسلّم است صحّت روايت از عبد اللَّه مسعود گويد: شفاعت ميكند پيامبر شما 6 چهارمى از چهار نفر شفعاء 1- جبرئيل 2- ابراهيم 3- موسى يا عيسى 4- پيامبر شما. شفاعت نميكند هيچكس بيش از آنچه شفاعت مى‌كند پيامبر شما. پس از او پيامبران آن گاه صدّيقون پس آن گه شهيدان و باقى ميماند قومى در دوزخ. پس بايشان ميگويند چه چيز شما را بدوزخ كشانيد تا سخن او پس سودى نداشت براى ايشان شفاعت شفاعتگرها.

ابن مسعود گويد: پس اين گروه در دوزخ ميمانند. و از حسن از رسول خدا 6 روايت شده كه گفت مردى از اهل بهشت ميگويد در روز قيامت اى پروردگار من فلان بنده‌ات در دنيا مرا شربتى آب داد. پس شفاعت مرا در باره او به پذير. پس ميگويد: برو و او را از آتش بيرون آور، پس ميرود و در آتش جستجو ميكند تا او را از آتش بيرون ميآورد. و فرمود: آن حضرت بدرستى كه از امّت من بزودى داخل بهشت ميشوند بشفاعت من بيشتر از قبيله مضرّ (كه زيادترين قبائل قريش انداز جمعيّت)( (فَما لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ)) يعنى چه چيز براى ايشانست و چرا اعراض كردند و پشت بقرآن نمودند. و ايمان بآن نياوردند. و تذكره، بخاطر آوردن مواعظ قرآنست و معناى آن اين است: چيزى براى ايشان نيست در آخرت وقتى اعراض از قرآن نموده و دور