نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 26 صفحه : 372
34- پس امروز اهل ايمان بكفّار مىخندند.
35- و بر تختهاى عزّت تكيه زده و نگاه ميكنند.
36- آيا پاداشتى كه (در آخرت) كافران ميدهند جز نتيجه افعال زشتى است
كه در دنيا كردند.
قرائت:
ابو جعفر و يعقوب (تعرف) بضمّه تاء و فتح راء (نضرة) را برفع خوانده
و باقى از قاريان (تعرف) بفتح تاء و كسر راء و نضرة بنصب قرائت كردند. و كسايى
تنها خاتمه و آن قرائت على 7 و علقمه است و ديگران از قاريان ختامه
خواندهاند. ابو جعفر و حفص فكهين بدون الف خوانده و باقى از قرّاء (فاكهين) قرائت
كردهاند حمزه و كسايى (هثوب الكفّار) بادغام لام در ثاء خوانده و مثل آن از ابى
عمرو روايت شده و باقى از قاريان باظهار (لام هل) ثوب ... قرائت كردهاند.
دليل:
(تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ). بنا بر خطابست و
معنى در هر دو قرائت يكسان است ابو عبيده گويد: ختامه يعنى عاقبته. ابن مقبل گويد:
ممّا يفتّق فى الحانوت باطنها
بالفلفل الجوت و الرّمان مختوم
از آنچه در حانوت و دكّان بسته ميشود كه باطنش با فلفل سياه و انار
آميخته و مهر شده است. مقصودش شراب نابيست كه در تندى مانند فلفل سياه است. شاهد
اين بيت كلمه مختوم است كه بمعناى بمهر شده است.
ابو على گويد:( خِتامُهُ مِسْكٌ). مقصود بآن لذّت بردن دهان و خوشبو
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 26 صفحه : 372