فضل خدا را بجويند و گروهى ديگر كار زار ميكنند كه فضل خدا را بجويند، و گروهى ديگر كار زار ميكنند در راه خدا و بخوانيد آنچه ميسورتان شود، از قرآن و نماز را بپاداريد و زكات را بدهيد و خداى را وام دهيد وامى نيكو (مقصود ساير صدقاتست) و آنچه از نيكى پيش فرستيد آن را نزد خداى تعالى بازيابيد آن (از آنچه داده باشيد) بهتر و بپاداش بزرگوارتر است از خداى آمرزش بخواهيد زيرا كه خداى تعالى بس آمرزنده و بخشاينده است.

قرائت:

ابن كثير و اهل كوفه نصفه و ثلثه قرائت كرده و ديگران از قرّاء بصره و مدينه و مكّه و شام بجرّ قرائت كرده‌اند.[1] ابو على گويد: كسى كه ثلثى اللّيل را نصب داده حجّت حمل كرده آن را بر ادنى كه آن در محلّ و موضع نصب است.

ابو عبيده گويد: ادنى بمعناى اقرب نزديكتر است پس گويا فرمود كه‌

[1] هشام ثلثى بسكون لام قرائت كرده چنانچه در سوره بقره است و امّا ثلث مفرد را تمام قرّاء اتّفاق كرده‌اند بر خواندن بضمّ و ظاهرا مراد نصف آخر شب است زيرا در آن وقت صدق ميكند بر خاستن از رختخواب و از خواب و مشروعيت نماز شب بعد از نصف شب اولى است بجهت اختصاص آن نصف به ذكر پروردگار و حمل كرده‌اند غير او آن را بر آن پس جايز دانسته‌اند تقديم نماز شب را بر نصف شب و نبودن قدرت و نيروى علمى براى تعيين نصف شب حقيقى موجب نسخ وجوب تهجّد و نماز شب شد باستحباب.