حرارت و سوزش آتش ايشان را فايده‌اى دهد و نه آبى كه از عطش و تشنگى- سودى بخشد.

((إِلَّا حَمِيماً)) و آن آب داغ پر سوزش و حرارت است.

((وَ غَسَّاقاً)) و آن چرك و خون اهل آتش است.

((جَزاءً وِفاقاً)) مقاتل گويد: يعنى موافق عذاب آتش شرك است به جهت اينكه هر دوى آنها بزرگ است. زيرا گناهى بزرگ‌تر از شرك نيست و عذابى سخت‌تر از آتش نيست. زجاج گويد: پاداش ميشوند پاداشى كه موافق اعمالشان باشد. و آن از ابن عبّاس و قتاده و مجاهد روايت شده و وفاق بر مقدار جريان دارد. پس جزاء و پاداش (كيفر كردار) موافق است براى اينكه آن بر مقدار در استحقاق اعمال جريان دارد.( (إِنَّهُمْ كانُوا لا يَرْجُونَ حِساباً)) حسن و قتاده گويند: يعنى ما اين عذاب را در باره گروه كفّار نموديم براى اينكه ايشان ترس از حساب نداشتند. يعنى ايمان به بعث و حساب نداشتند. ابى مسلم گويد: خوف پاداش اعمال و كيفر كردار نداشتند و گمان نميكردند كه براى ايشان حسابى باشد.

هذلى گويد: رجاء در اينجا بمعنى خوف و ترس است.

وقتى كه مگس و زنبور عسل گزيد ترسى نيست مر گزيدن او را و در كندو عسلهايى بجا خواهد گذاشت.

شاهد در اين بيت: كلمه لم يرج است، كه بمعنى خوف و ترس آمده است.

((وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا)) يعنى تكذيب كردند بآنچه را كه انبياء آوردند.