بنان گويد ما براى تشييع جنازه‌اى با شعبى بيرون رفتيم پس شعبى نگاهى بجبانه گورستان كرد پس گفت اينست كفات مردگان سپس نظرى به خانه كرد و گفت اينست كفات زنده‌ها و از حضرت على امير المؤمنين 7 روايت شده است.

و بعضى گفته‌اند: كفاتا يعنى وعاء و ظرف و هذا گفته يعنى ظرف آن و قول او( أَحْياءً وَ أَمْواتاً) يعنى بعضى از آن زمينها ميروياند و گياهها و بذرها را زنده ميكند و بعضى از آنهم (غير ذى ذرع و شوره زار است) چيزى از آن سبز نميشود هذا يكون احياء و امواتا منصوب است بنا بر حاليت و بنا بر قول اوّل بنا بر مفعول به بودن‌( (وَ جَعَلْنا فِيها رَواسِيَ شامِخاتٍ)) يعنى كوه‌هاى ثابت بلند.

((وَ أَسْقَيْناكُمْ ماءً فُراتاً)) ابن عبّاس گويد: يعنى قرار داديم براى شما نوشيدن از آب گوارا( (وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ)) باين نعمت‌ها و اينكه آنها از طرف خداست.

و بعضى گفته‌اند: در اين روز واى بحال تكذيب كننده‌گان پيامبران و قرآن و البتّه اين جمله تكرار شده براى اينكه خداوند نعمتها را شمرده پس در موقع ذكر هر نعمتى فرموده واى بر حال مكذّبين. پس اين را تكرار نميگويند و البتّه گذشت جهت تكرار در سوره الرّحمن.