((وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا)) عبد اللَّه بن عبّاس گويد: بيان نما آن را بيان كردنى و قرائت كن سه آيه يا چهار يا پنج آيه را بيك نفس.

زجاج گويد: و بيان تمام نميشود كه در قرائت قرآن عجله كنى بلكه به اين تمام ميشود كه بيان كنى تمام حروف را و اداء نمايى حقّ آن را از اشباع و غيره.

ابو حمزه گويد: بابن عبّاس گفتم من مردى هستم كه در قرائت و سخنم شتاب است ابن عبّاس گفت من سوره بقره را با ترتيل و شمرده قرائت كنم بيشتر دوست دارم كه تمام قرآن را بى ترتيل بخوانم.

مجاهد گويد: ترتيل بمعنى ترسل يعنى بآرامى و تأنّى خواندن است.

قتاده گويد: معنايش تثبت تثبّتا است يعنى محكم بخوان، محكم خواندنى.

و از امير المؤمنين على 7 روايت شده كه فرموده كه معنايش اينست بيان كن آن را بيان كردنى. نه مانند شعر بخوان و نه مثل (بحر رمل) آن را متفرّق و پراكنده نخوان كه جملات را (بقول معروف يكى مشرق و يكى مغرب بگويى) جدا جدا اداء نمايى و ليكن بكوب بسبب مرتّب خواندن دلهاى سخت را. و نباشد كوشش و همّ يكى از شما اينكه سوره را زود بآخر رسانى و از حضرت صادق 7 روايت شده كه هر گاه بآيه‌اى برخوردى كه در آن يادى از بهشت شده از خدا در خواست بهشت كن و هر گاه بآيه‌اى گذشتى كه در آن ذكر آتش شده پناه بخدا ببر از آتش دوزخ.

و بعضى گفته‌اند: ترتيل آنست كه قرائت كنى آن را به ترتيب و پى در پى‌