زجاج گويد: يعنى: مقدّم بداريد خوبست براى شما از اموالتان‌( وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ‌) تا اينكه عطا كند حق خدا را از مالش.

(فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌) پس ايشانند رستگاران بثواب خدا.

امام صادق (ع) فرمود: كسى كه زكات مالش را ادا كند پس البته خدا را از بخل نفسش نگاه داشته.

(إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً) گذشت معناى آن و اطلاق اسم قرض در اينجا تلطّف در استدعاء و طلب انفاق است.

(يُضاعِفْهُ لَكُمْ‌) يعنى: اعطاء ميكند بدل اين انفاق از يك تا هفتصد هر مقدارى كه نهايت و پايانى براى آن نيست، پس البتّه ثواب صدقه جاودانى است.

(وَ يَغْفِرْ لَكُمْ‌) گناه‌هاى شما را.

(وَ اللَّهُ شَكُورٌ) يعنى: ثواب و پاداش دهنده بر شكر و سپاس است.

((حَلِيمٌ‌) تعجيل در عقوبت بندگان نميكند، و اين غايت كرم است.

(عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ) داناى نهانى و آشكارا، و بعضى گفته اند داناى معدوم و موجودات است، و بعضى گفته‌اند، داناى محسوس و غير محسوس است.

((الْعَزِيزُ)) توانا.

((الْحَكِيمُ)) عالم و دانا، و بعضى گفته‌اند آنكه كارهايش محكم است‌