زجاج گويد: يعنى: مقدّم بداريد خوبست براى شما از اموالتان( وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ) تا اينكه عطا كند حق خدا را از مالش.
(فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ) پس ايشانند رستگاران بثواب خدا.
امام صادق (ع) فرمود: كسى كه زكات مالش را ادا كند پس البته خدا را از بخل نفسش نگاه داشته.
(إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً) گذشت معناى آن و اطلاق اسم قرض در اينجا تلطّف در استدعاء و طلب انفاق است.
(يُضاعِفْهُ لَكُمْ) يعنى: اعطاء ميكند بدل اين انفاق از يك تا هفتصد هر مقدارى كه نهايت و پايانى براى آن نيست، پس البتّه ثواب صدقه جاودانى است.
(وَ يَغْفِرْ لَكُمْ) گناههاى شما را.
(وَ اللَّهُ شَكُورٌ) يعنى: ثواب و پاداش دهنده بر شكر و سپاس است.
((حَلِيمٌ) تعجيل در عقوبت بندگان نميكند، و اين غايت كرم است.
(عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ) داناى نهانى و آشكارا، و بعضى گفته اند داناى معدوم و موجودات است، و بعضى گفتهاند، داناى محسوس و غير محسوس است.
((الْعَزِيزُ)) توانا.
((الْحَكِيمُ)) عالم و دانا، و بعضى گفتهاند آنكه كارهايش محكم است