(إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ‌) يعنى من براى شما ترساننده و بيان كنند دليلهايى در وعيد و بيان كننده دين و توحيدم.

(اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ‌) يعنى خدا را بيكتايى بپرستيد و چيزى را شريك او قرار ندهيد و از معصيت او بپرهيزيد.

(وَ أَطِيعُونِ‌) و اطاعت كنيد در آنچه خدا شما را بآن فرمان داده به علّت اينكه طاعت من مقرون بطاعت خدا و طاعت خدا بر شما واجب است براى نعمتهاى پيشينى كه نعمت هيچ منعمى با آن برابرى نميكند.

(يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ‌) يعنى اگر شما خدا را پرستيده و پرهيزكارى نموديد ميآمرزد گناهان شما را و (من) زايده است.

و بعضى گفته‌اند: كه من در اينجا براى تبعيض است و مقصود اين است ميآمرزد براى شما بعضى از گناهان گذشته شما را كه اضافه بشما ميشود و چون گناهانى كه بعدها انجام ميدهيد جايز نيست مطلقا وعده. آمرزش داده شود براى اينكه در آنست واگذارى باعمال زشت. و خداوند سبحان مقيّد نمود. اين قيد را( مِنْ ذُنُوبِكُمْ‌).

(وَ يُؤَخِّرْكُمْ إِلى‌ أَجَلٍ مُسَمًّى‌) و تأخير مياندازد شما را تا اجل نامبرده شده و در اين دلالت است بر ثبوت دو اجل براى اينكه شرط كرد در وعده‌( أَجَلٍ مُسَمًّى‌) عبادت پروردگار و پرهيزگاريرا. پس چون خدا را نپرستيدند و پرهيز كارى نكردند مبتلاء و گرفتار شوند بعذاب و بيچارگى پيش از دورترين اجل (كه همان اجل مسمّى باشد) باجل نزديك.( إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ‌) يعنى اجل دور و آخرين اجل.

(إِذا جاءَ لا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌) هر گاه آخرين اجل آمد تأخير نيفتد اگر ميدانستيد.