يلامون على غير ازواجهم است.

و بر اين دلالت ميكند قول خدا.( فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ‌). و بعضى گفته‌اند:

مگر ازواجشان. الّا من ازواجهم. پس على بمعناى من است.

تفسير:

چون خداوند سبحان قيامت را تعريف نمود و خبر داد كه در آن روز دوست از دوست نمى‌پرسد براى گرفتارى خودش. فرمود:( يُبَصَّرُونَهُمْ‌) قتاده و ابن عبّاس گويد: ساعتى يعنى كافرها ميشناسند همديگر را، سپس معارفه نميكنند و برخى از بعض ديگر فرار ميكنند.

مجاهد گويد: مؤمنان ميشناسند ايشان را يعنى مؤمن دشمنانش را در عذاب ميبيند پس خوشحال شده و بايشان دشنام ميدهد.

و بعضى گفته‌اند: پيروان گمراهى رؤسا و رهبران گمراه كن خود را ميشناسند.

و بعضى گفته‌اند: كه ضمير بملائكه و فرشتگان برميگردد و ذكرشان گذشت. يعنى فرشتگان ايشان را ميشناسند پس ايشان را ميرانند گروهى را به سوى بهشت و گروهى را بسوى دوزخ.

(يَوَدُّ الْمُجْرِمُ‌) يعنى آرزو ميكند گنهكار.

(لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ‌) يعنى آرزو ميكند سلامتى خود را از عذاب نازل باو بتسليم كردن هر كه بزرگوار و گرامى است بر او از فرزندانش آنهايى كه ايشان عزيزترين مردمند بر او.

(وَ صاحِبَتِهِ‌) يعنى و همسرى كه براى او آرامش و چه بسا او را بر پدر و مادرش اختيار كرده و برترى ميداد.