كشت و نازل فرمود:( سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ‌) تا آخر( لَيْسَ لَهُ دافِعٌ‌).

(مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعارِجِ‌) يعنى نيست براى عذاب خدا دافعى از عذاب خدا.

و بعضى گفته‌اند: يعنى عذاب براى كافرها از خدا واقع خواهد بود مقصود اينكه وقوع عذاب از خداست و ذى المعارج صفت خداى سبحان، است.

در معناى ذى المعارج چند وجه و معنى در ذى المعارج گفته است.

1- قتاده و جبائى گويند: صاحب نعمتهاى بلند و درجاتى كه در بهشت به پيامبران و اولياء عطاء ميفرمايد براى اينكه منزل‌هاى بلند، و با شكوه و درجه‌ها و رتبه‌هاى عالى بايشان ميدهد.

2- ابن عبّاس و مجاهد گويند: آن مواضع و موارد بالا رفتن فرشتگان است بآسمان. كلبى گويد: صاحب آسمانها كه فرشته‌ها در آن بالا ميروند.

3- يعنى صاحب فرشتگان يعنى مالك فرشتگانى كه بآسمانها بالا ميروند و از آنست شب معراج كه پيغمبر 6 در آن شب بآسمان بالا رفت.

(تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ‌) يعنى فرشتگان بالا ميروند و نيز روح كه جبرئيل است با ايشان بالا ميرود. او را از ميان فرشتگان براى شرافتش ممتاز بذكر فرمود.

((إِلَيْهِ)) يعنى بسوى محلّى كه براى هيچكس غير از او در آن حكم، و نفوذى نيست. قرار داد خداى سبحان. بالا رفتن ايشان را باين محلّ عروج‌