و عمر بن زيد از حضرت صادق (ع) روايت كرده كه فرمود، من سوار ميشدم در حاجت چنان كه خداوند آن را كفايت فرموده است، سوار نميشوم براى حاجتم مگر التماس اينكه مرا خدا ببيند كه روز ميكنم در طلب حلال آيا نميشنوى قول خدا عزّ اسمه را،( فَإِذا قُضِيَتِ الصَّلاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ ...) آيا ديده‌اى كه اگر مردى داخل خانه‌اى شود و درش را بروى خود ببندد آن گاه بگويد روزى من بر من فرود مى‌آيد آيا اين ميشود امّا او يكى از آن سه نفريست كه دعايشان مستجاب نميشود، گويد گفتم اين سه نفر كيانند فرمود:

1- مردى كه زنى دارد كه باب ميل او نيست، پس بر او نفرين ميكند مستجاب نميشود زيرا اختيار او در دست اوست اگر خواست او را رها كند هر آينه ميتواند.

2- مردى كه طلبى از كسى دارد، پس شاهدى (يا سندى نوشته اى) نميگيرد، پس آن شخص حق او را انكار ميكند پس طلبكار نفرين بر او ميكند و مستجاب نميشود زيرا آنچه وظيفه داشت ترك نمود.

3- مردى كه چيزى دارد و در منزلش مينشيند و حركت نميكند و التماس روزى نميكند تا بخورد سپس دعا ميكند مستجاب نميشود.