نابغه شاعر گويد:

اى اميمه مرا واگذار بابتلاء و غصّه صاحب دشمنى و عداوت و شبى كه به سير كردن ستارگان سخت ميگذرانم. شاهد اين بيت كلمه ناصب است كه بمعنى ذو نصب آمده.

يعنى صاحب نصب پس مثل اينكه باميمه عيش و خوشى داده شد تا خشنود شود براى او بمنزله طالبه و خواهان عيش و خوشى بود چنانچه شهوت بمنزله طالبه است براى مشتهى و صاحب اشتها.

و بعضى گفته‌اند: آن مانند ليل نائم شب خوابيده.

و سرّ كاتم: راز مكتوم و حفظ شده و ماء دافق: آب جهنده بر صورت مبالغه در صفت كه اشتباه در معنى نباشد است.

القطوف: جمع قطف و آن چيزيست كه ميوه‌جات را جمع ميكند. و قطف بفتح مصدر است.

اعراب:

كتابيه مفعول اقرأوا. است براى اينكه در كنار او( قُطُوفُها دانِيَةٌ) در محلّ جرّ است بجهت اينكه صفت جنّت ميباشد.

مقصود و تفسير:

سپس خداوند سبحان قصّه نوح 7 را بيان كرد و فرمود:

(إِنَّا لَمَّا طَغَى الْماءُ) ما هنگامى كه آب طغيان كرد يعنى تجاوز از حدّ معروف نمود تا زمين آنكه و آنچه بر آن بود غرق و هلاك نمود مگر آنكه را خدا نجات آنها