فيها فرموده و ضمير را برگردانيده بسوى‌( الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَها).

بعضى گفته: يعنى ما مسيح را در شكم مريم آفريده و دميديم در او روح را تا زنده گرديد پس ضمير در فيه بمسيح برميگردد.

(وَ صَدَّقَتْ بِكَلِماتِ رَبِّها) يعنى بآنچه خداى تعالى تكلّم نموده و به پيامبران و فرشتگان وحى نمود. و بعضى گفته: يعنى وعده و وعيد و امر و نهى خدا را تصديق نمود.

((وَ كُتُبِهِ)) يعنى و تصديق كرد كتابهايى را كه خدا بر پيامبرانش مثل تورات و انجيل نازل نموده و هر كس (و كتابه) خوانده و مفرد گفته پس مقصود بآن انجيل است.

(وَ كانَتْ مِنَ الْقانِتِينَ‌) يعنى و بود از اطاعت كنندگان خداى سبحان و كسانى كه پيوسته در طاعت اويند و ممكن است كه از قنوت در نماز باشد و ممكن است كه از قانتين اراده كرده باشد فاميل و قبيله‌اى كه مريم از آنها بوده و آنها همگى خاندان صلاح و طاعت و عبادت بوده‌اند و نفرمود: از قانتات براى غلبه دادن مذكّر بر مؤنّث.

و روايتى از معاذ بن جبل آمده كه گفت رسول خدا 6 بر خديجه كبرى سلام اللَّه عليها وارد شد در حالى كه وى مشغول جان دادن بود. پس فرمود اى خديجه ناراحتم از آنچه بر تو نازل شده و خداوند در ناراحتى خير فراوان قرار داده پس هر گاه بر هووهاى خود وارد شدى سلام مرا بر ايشان برسان، گفت: اى رسول خدا آنها كيانند؟ فرمود: مريم دختر عمران و آسيه دختر مزاحم و حليمه يا كليمه خواهر موسى بن عمران است (و ترديد از راوى است) پس خديجه گفت با كمال سكون و آرامش دل ابلاغ خواهم نمود.