و معناى لمح ديدن بعجله و شتاب است و آن بهم خوردن چشم است، و مقصود اينست، هر گاه ما اراده كرديم كه قيامت برپا شود آماده كنيم انسان و تمام آفريده و مخلوق خود را بقدر يك چشم بر هم زدن در سرعت.

جبائى گويد: يعنى و نيست امر ما هر گاه اراده كنيم كه چيزى باشد مگر يك مرتبه ديگر در آن نيازى بامر و فرمان دوّم نيست البتّه‌(نَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ) ما باو مى‌گوييم باش، پس ميباشد مثل يك چشم بر هم زدن در سرعت بدون هيچ كندى و تأخير.

((وَ لَقَدْ أَهْلَكْنا أَشْياعَكُمْ)) حسن گويد: يعنى و جدّا هلاك كرديم ما، همانند شما و امثال شما را در كفر از امتهاى گذشته و آنها را اشياع و پيروان- ايشان ناميد چون كه موافقت كردند با ايشان در كفر و دروغ پنداشتن پيامبران‌( (فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ)) پس آيا يك مذكّر و متنبّهى هست كه موجب شود او را اين موعظه و اندرز كه منزجر و منتهى شود از مثل آنچه گذشتگان مرتكب شدند از اعمال كفّار تا بسر آنها نيايد آنچه بر سر آنان آمد از هلاكت و نابودى.

((وَ كُلُّ شَيْ‌ءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ)) جبائى گويد: يعنى هر كارى را كه كردند در كتب و پرونده‌اى كه فرشتگان نگهبانان نوشته‌اند خواهد بود، و اين اشاره است به اينكه هيچ كارى مغفول و مستور از آنها نيست.

و بعضى گويند: يعنى تمام اعمال آنها در كتاب محفوظ بر ايشان نوشته ميشود براى آنكه آن از بزرگترين عبرتها و اعتبار نامه‌هاست در علم بمخلوقات پيش از آنكه بوده باشد، بر تفصيل اعمالشان.

((وَ كُلُّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ)) ابن عبّاس و مجاهد و قتاده و ضحاك گويند:

يعنى و آنچه كه مقدم داشتند از اعمالشان از كوچك و بزرگ نوشته ميشود بر ايشان‌