نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 24 صفحه : 49
خداوند سبحان فرمود:(
(بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ)) يعنى اينكه وعدگاه همه آنها براى
عذاب روز قيامت است.
((وَ السَّاعَةُ أَدْهى وَ أَمَرُّ)) پس
روز قيامت بزرگتر در بليّه و گرفتاريست، و دهاء بمعناى بزرگى اسباب ضرر است با
شدّت ناراحتى خاطر و آن داهيه يعنى بليّه و گرفتارى چنانيست كه چارهاى در بر طرف
كردن آن نيست، و مقصود اينست كه آنچه كه بر كفار مكّه در روز جنگ بدر رسيد از كشته
شدن (عتبه و شيبه و حنظله و ابو جهل و ...) و اسيرى بزرگان آنها و غارت رفتن
اموالشان در دنيا خلاصشان از عقاب آخرت نميكند بلكه عذاب آخرت بزرگتر از زيانهاى
دنيوى و ناراحت كنندهتر است (و امر) يعنى تلختر از كشته شدن و اسارت در دنياست.
و بعضى گويند: امر بمعناى اشدّ، يعنى سختتر است در استمرار بلاء
براى آنكه اصل مر نفوذ است، سپس بيان فرمود حال قيامت را و گفت:
((إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ))
جبائى گويد: البتّه گنهكاران، در رفتن از راه نجات و طريق بهشت در گمراهى و آتش بر
افروختهاند.
و بعضى گويند: در ضلال يعنى در هلاك و رفتن از راه حقّ.
((وَ سُعُرٍ)) يعنى در زحمت و شكنجهاند.
((يَوْمَ يُسْحَبُونَ)) روزى كه كشيده ميشوند.
((فِي النَّارِ عَلى وُجُوهِهِمْ))
يعنى اين عذاب براى ايشان است، در روزى كه فرشتگان ميكشند ايشان را بر صورتشان در
آتش و ميگويند بايشان:
((ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ)) يعنى بچشيد حرارت
آتش دوزخ را برسيدن آتش ايشان بعذاب و حرارت آتش و آن مثل قول ايشانست كه ميگويند:
وجدت مس
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 24 صفحه : 49