آن نفسها را بيافرينيم در لوح محفوظ است البتّه اين براى خدا آسانست.

23- تا بر آنچه از شما فوت شده‌اند و هناك نشويد و بآنچه خدا شما را نبخشيده شادمان نگرديد و خدا هر متكبر فخر كننده را دوست نميدارد.

24- آن كسانى كه بخل ميورزند و مردم را به بخل ورزيدن و اميدارند و هر كه روى بگرداند جدّا خدا بينيازى ستوده صفاتست.

25- حقّا فرستادگان خويش را با معجزه‌هاى هويدا فرستاديم، و با ايشان كتاب و ترازوى عدل فرستاديم تا مردم بعدل قيام كنند و آهن را فرستاديم كه در آن كار زار سخت و سودهايى براى مردم است و براى اينكه خدا بشهود برسانند كسى را كه دينش و پيغمبرانش را به پنهانى يارى ميكند البتّه خداى تعالى نيرومندى غالبست.

قرائت:

ابو عمرو (بما آتيكم) با الف مقصور خوانده و باقى از قاريان با الف ممدود (آ) و اهل مدينه و شام (فان اللَّه الغنى الحميد) خوانده‌اند چون كه ايشان در قرآن‌هاى خود اينطور ديده‌اند ولى باقى از قراء (فان اللَّه هو الغنى) به اثبات (هو) و همين طور (هو) را در مصحفهاى خود يافته‌اند.

دليل:

ابو على گويد: دليل كسى كه (اتيكم) با الف مقصور خوانده اينست، آن را معادل و برابر با (فاتكم) دانسته پس چنانچه فعل براى فائت است در قول او (فاتكم) پس هم چنين براى (آتى) در قول او (بما آتيكم) شاعر گويد:

و خرسند نشود بخيرى اگر او را برسد و نه از حوادث و رويدادها جزع ميكند