اينست و نيستيم ما از مغلوب شدگان (و ما نحن بمغلوبين).

((عَلى‌ أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثالَكُمْ)) يعنى ميآوريم ما خلقى مانند شما بدل و عوض از شما و تقديرش اينست (نبدلكم بامثالكم) تعويض ميكنيم شما را بمانند شما پس مفعول اوّل حذف شده و حرف جرّ از مفعول دوّم.

زجاج گويد: يعنى اگر ما اراده كنيم كه خلقى غير از شما بيافرينيم هيچ سابقى نتواند از ما سبقت گيرد و هيچيك هم از ما فوت نشود.

((وَ نُنْشِئَكُمْ فِي ما لا تَعْلَمُونَ)) از صورتها يعنى اگر ما قصد كنيم كه شما را ميمون و خوك قرار دهيم كسى بر ما سبقت نگيرد و اين كار هم از ما فوت نشود، تقديرش اينست: كه ما چنانچه عاجز از تغيير احوال شما بعد از خلق شما نيستيم عاجز از احوال شما بعد از مرگتان هم نيستيم.

و بعضى گويند: اراده نموده نشانه و خلقت دوّم را يعنى ايجاد مى‌كنيم ما شما را در چهره‌اى كه شما نميدانيد از هيئتهاى مختلفه، پس مؤمن ايجاد مى شود بر بهترين هيئت و قرار ميدهيم صورت و چهره كافر را بر زشت‌ترين صورتها.

و بعضى گويند: اين مطلب را فقط براى اين فرمود كه ايشان حال خلقت اوّل را دانسته‌اند كه چگونه در شكم مادران بودند ولى نشانه و خلقت دوّم- چنين نيست براى آنكه آن در وقتيست كه بندگان آن را نميدانند.

((وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولى‌)) يعنى دفعه اوّل از انشاء و ايجاد و آن ابتداء خلق بود هنگامى كه شما را از نطفه و بعد علقه و سپس مضغه آفريد.

((فَلَوْ لا تَذَكَّرُونَ)) يعنى پس آيا عبرت و اعتبار نميگيريد و استدلال بر قدرت حق بر خلقت دوّم نميكنيد.