مكّه مسدود شد بچهره‌ها مردانى، پس گفتم چه كسانى هستند، پس گفته شد اين گروه امّت تو هستند، آيا راضى شدى؟

گفتم: پروردگار من راضى هستم و فرمود: نگاهى بسمت چپ كن، پس ناگاه ديدم كه افق و تمام فضاء مسدود شد بوجود مردانى، پس گفتم پروردگار من اينها كيانند؟ گفته شد، اينها هم امّت تو هستند، آيا راضى شدى گفتم پروردگارا من راضى هستم، پس خطاب رسيد كه با اين گروه هفتاد هزار از امّت تو بدون حساب داخل بهشت ميشوند.

پس عكاشة بن محصن اسدى از بنى خزيمه قصيده‌اى در اين موضوع- انشاء كرد، پس گفت: اى پيامبر خدا دعا كن كه پروردگارت مرا از ايشان قرار دهد، پس پيامبر 6 گفت: بار الها او را از ايشان قرار بده، سپس مرد ديگرى قصيده‌اى سرود و گفت:

اى پيامبر خدا بخوان پروردگارت را كه مرا هم از ايشان قرار دهد.

پيامبر فرمود: عكاشه از تو سبقت گرفت، پس پيامبر خدا گفت:

پدر و مادرم بقربان شما، اگر توانستيد كه از آن هفتاد هزار نفر باشيد باشيد و اگر از آن عاجز شويد و كوتاهى كرديد، پس از اهل ظراب و مردانى باشيد كه سمت راست منند، و اگر از آن عاجز شديد، پس از اهل افق باشيد، و من ديدم در آن طرف- مردم بسيار را كه زياد اجتماع نمودند.

ابن مسعود گويد: گفتم: اين گروه هفتاد هزار نفرند، پس اتفاق افتاد رأى ما بر اينكه ايشان مردمى هستند كه در اسلام بدنيا آمده و همواره عمل به اسلام كردند تا بر دين اسلام از دنيا رفتند، پس من سخن آنها را بپيامبر 6 رسانيدم، پس فرمود: اينطور نيست كه شما خيال كرديد