37- عاشقان و همسال شوهرانشان باشند.

38- (اين پذيرايى) براى ياران دست راست است.

39- جمعى بسيار از پيشينيانند.

40- و جمعى بسيار از ديگران و پسينيان.

قرائت:

اسماعيل و حمزه و حماد و يحيى از ابى بكر و خلف (عربا) به سكون راء قرائت كرده و ديگران (عربا) بضمّه عين وراء خوانده‌اند.

دليل اين قرائت:

العروب: بمعناى خوش شوهر داريست (حسن التعبل).

لبيد شاعر گويد:

در حودج‌ها زنان شوهر دوستى است كه فاحشه و منحرف نيستند زنان فربه‌اى كه از زيبايى چون خورشيد نميتوان بآنها نگاه كرد.

و فعول: جمع ميشود بر وزن فعل و فعل، پس از تثقيل است قول او كه مى گويد: (فاصبرى انّك من قوم صبر) پس شكيبا باش اى بانو كه تو از قومى شكيبايى و تخفيف در اين شايع و فراوانست.

شرح لغات:

سدر: درخت معروفى است و اصل خضود كنار يا بن چوب نرم و نازك است، پس از همين‌هاست مخضودى كه خارى براى او نيست براى آنكه بيشتر- رطب‌هاى نرم و تازه هسته و خوار ندارد.